حالت مقید دو ذره ای در فضا-زمان ناجابجایی

در این پایان نامه ما بعد از معرفی کردن فضا-زمان ناجابجایی ابتدا یک مرور مختصری از دو رهیافت متفاوت از مدل استاندارد ناجابجایی‏، ارائه می دهیم. در رهیافت اول‏، گروه تقارنی به‎‎‎ محدود می شود و گروه تقارنی مدل استاندارد توسط شکست تقارنی مناسب با کاهش به بدست می آید. در رهیافت دوم‏، مدل استاندارد ناجابجایی مبتنی بر گروه تقارنی و نگاشت های سایبرگ-ویتن ‏برای میدان های نظریه می باشد. برای بررسی جنبه های پدیده شناسی این دو رهیافت ما طیف اتم هیدروژن را مطالعه کردیم و نشان دادیم که برای حالت فضا-زمان ناجابجایی ( )‏، طیف اتم هیدروژن در سطح درختی دارای تصحیح ناجابجای می باشد . در نتیجه ما یک حد بالایی برای پارامتر ناجابجایی برای حالت فضا-زمان ناجابجایی ( ) از مرتبه ی بدست آوردیم. از آنجایی که پارامتر ناجابجایی‏، ‏، ثابت نیست و یک جهت مرجح را در فضا-زمان مشخص می کند‏، تقارن لورنتس در فضای ناجابجایی نقض می شود. ‏اما در بررسی های صورت گرفته بر روی ضرایب مختلف نقض تقارن لورنتس در آزمایش های مختلف‏، حدهای بسیار قوی بر روی آن گذاشته شده است‏، به نحوی که می توان گفت در انرژی های ‎‎‏پایین تقارن لورنتس یک تقارن دقیق طبیعت می باشد. بنابراین ما مدل استاندارد ناجابجایی با حفظ تقارن ‏لورنتس را بر مبنای گروه تقارنی مطالعه کردیم. در این رهیافت ناجابجایی ما مشاهده کردیم که طیف اتم هیدروژن در سطح درختی دارای تصحیح ناجابجایی از مرتبه ی می باشد. در نهایت ما نتایج بدست آمده را به اتم هیدروژن میوئونی ( ) تعمیم دادیم و نشان دادیم که در مدل استاندارد ناجابجایی با حفظ تقارن لورنتس یک جابجایی در گذار در اتم هیدروژن میوئونی از مرتبه ی وجود دارد که نتایج بدست آمده با اختلاف تجربی و نظری برای جابجایی لمب در اتم هیدروژن میوئونی قابل مقایسه بود